Intervju sa Načelnikom Opštine Berkovići Rankom Lučićem
S obzirom da su Berkovići bili rijetko naseljeno mjestašce prije rata ,koliko je teško bilo uspostaviti život onako kako to zahtjeva opština?
Formirani smo ratne 1992 .godine na „papiru“i „goloj ledini“.Kad to kažem znači da nijesmo imali ni prostor-kancelarije za rad tada zaposlenih u opštini,a da i ne govorimo o ostalim institucijama i ustanovama bez kojih se nemože zamisliti život i funkcionisanje opštine(Dom zdravlja,policija,banka itd...) Sve se rješavalom u hodu.
U zrenjaninskom hotelu „Vojvodina“ održano je u petak tradicionalno, 10. po redu, hercegovačko sijelo kojem je prisustovalo preko 400 gostiju, a po svom sadržaju i raspoloženju prevazišlo je sve dosadašnje skupove.
Iz Donje Trusine uglavnom se odlazilo i vraćalo na dedovinu, ali samo pod starost. U Košuti, Pićevićima i Draganu, trusinskim zaseocima, danas tek dvadesetak duša, a nijednog đaka... 
Kuljići, starinom iz mjesta Oraha u Crnoj Gori, a porijeklom od Kulića doselili su se prvobitno u Hercegovinu u mjesto Vranjska (Bileća) odakle su se zbog različitih istorijskih, ali i životnih okolnosti raselili na tri različite lokacije: Simijova (Rogojevina), Trusinu i Istočni Biograd (kod Nevesinja). Zub vremena i različite egzistencijalne okolnosti su učinile da bratske veze i Familijarni duh u znatnoj mjeri izblijede, te se javila potreba da se Kuljići iz svih krajeva svijeta okupe na jednom mjestu, međusobno upoznaju i druže, podsjete na porjeklo, povežu vremenom pokidane veze i učvrste svoju pripadnost bratstvu Kuljića...
Osim što je poznata po kamenu, Hercegovina je predeo koji se odlikuje i obimnim vodenim potencijalima, ali su reke ovde tako neobične da se čas pojave, a čas nestanu u ponorima “kao da ih Bog nije ni davao”. Jedna od takvih je reka Vrijeka koja teče kroz Dabarsko polje, i to svega oko dva i po kilometra, pre nego što se izgubi u ponoru mesta Ponikve.
